Składniki:

• ¼ szklanki posiekanych drobno suszonych żurawin (opcjonalnie dodatkowo ¼ szklanki posiekanych pistacji)
• ¼ szklanki cukru pudru
• 3 białka z dużych jajek
• ½ szklanki cukru białego kryształu
• szczypta soli
• odrobina proszku do pieczenia

Przygotowanie:

• Rozgrzać piekarnik do temp. 160stopni C, wymieszać żurawiny z cukrem pudrem.
• Wrzucić białka, cukier kryształ i sól do garnuszka i ustawić go nad drugim rondelkiem z gotującą się wodą i ubijać ręcznie, dopóki cukier się nie rozpuści (około 2 minut).
• Zestawić pianę z białek z ognia, dodać proszek do pieczenia i ubić na sztywną, błyszczącą pianę. Dodać żurawiny (opcjonalnie pistacje) wymieszane z cukrem pudrem.
• Przełóż masę do woreczka z gładką, okrągłą końcówką o średnicy ok. 1,5 cm.
• Wyłożyć pergaminem do pieczenia dwie blachy. Wyciskać na pergamin stożki z ciasta o szerokości ok. 2,5 cm.
• Zmniejszyć temperaturę do 100 stopni C. Trzymać bezy w piekarniku tak długo aż zaczną łatwo odchodzić od pergaminu, około 1,5 godziny.
• Przechowywać bezy w zamkniętym naczyniu. Nabiorą kruchości i przez 3 dni będą świeże.

Beza z żurawiną. To moje wspomnienie z dzieciństwa. Rzecz prosta. Smak wyjątkowy. Pamiętam jak mama kupowała mi paczkę małych bez, choć mnie mdliło od ich słodyczy, jadłam do końca – tak wciągało!

Ostatnio tak jakoś układa się w moim życiu, że wracają do mnie smaki dzieciństwa, również w postaci słodyczy, które w tamtych czasach były trudno dostępne i tym samym wyjątkowe… Robiąc krówki z czekolady próbowałam mleka skondensowanego z puszki..o rany, jak byłam mała, biłam się z moją siostrą o nie, o każdy łyczek…po latach stwierdzam, ze smakuje równie pysznie! :-) nic się nie zmieniło!

To samo było z bezami, postanowiłam je zrobić, by spróbować czy smakują równie wyjątkowo jak kiedyś. Przyznaję, że ich smak jest równie wciagający jak w latach dzieciństwa… Jedna rzecz, która się zmieniła to ilości, które zjadłam… są o wiele mniejsze, hahaha, linię trzeba trzymać, szczególnie jak się jest samkoszem słodkich smaków ;-)))

Na koniec tego wpisu taka opowieść z książki OSHO o przywoływaniu dawnych przyjemności:  ;-)

Aby uczcić 40-tą rocznicę ślubu, Seymour i Rose poszli razem do tego samego pokoju w hotelu, gdzie kiedyś spędzili swój miesiąc miodowy.

- Teraz – powiedział Seymour – tak jak tamtej pierwszej nocy, rozbierzmy się, stańmy w przeciwnych rogach tego pokoju, wyłączmy światła i rzućmy się sobie w objęcia.

Zrobili tak. Ale widocznie ich poczucie kierunku nieco się przez czterdzieści lat przytępiło, bowiem Seymour minął Rose i wypadł przez okno. Oszołomiony wylądował na trawniku.

Zastukał w okno holu, aby zwrócić uwagę obsługi hotelu.

- Spadłem z piętra – powiedział – jestem goły i muszę wrócić do mojego pokoju.

- Dobrze – powiedział recepcjonista – Nikt pana nie zobaczy.

- Czy pan oszalał? Muszę przejść przez hol i jestem cały nagi!

- Nikt pana nie zobaczy – powtórzył pracownik  hotelu. – Wszyscy są na górze próbując zdjąć starszą panią z klamki.

;)))

A może skusisz się na:

Dziękuję, że znowu odwiedziliście mój blog :) Jeśli macie ochotę na dzielenie się ze mną swoimi słodkimi komentarzami, będę w siódmym niebie! Spróbujcie również:

• Przepis na wyśmienitą Tartę z nadzieniem gruszkowo-imbirowym pod pierzynką z bezy
• Przepis na Ciastka migdałowe z kremem Mascarpone i owocami
• Przepis na Torcik bezowy z kremem Mascarpone i wyborną czerwoną porzeczką
• Przepis na Torcik bezowy (Eton Mess) z truskawkami i bitą śmietaną – szybka wersja
• Przepis na Deser bezowy z rabarbarem, czyli Eton Mess